Arkadaşlar ben büyük bir heyecanla beklediğim mustafa filmine iki kez gittim.İlk gittiğimde görmediğim ya da farkına varmadığım bazı noktaları ikinci gidişimde gördüm.Bu filmle ilgili basında yer alan yazıları da okumaya çalıştım,eleştirilere de kulak verdim.Ama bunlar beni ******'e olan sevgimi ve hayranlığımı değiştirmedi...
Mustafa filminde ben ******'ün insan üstü bir varlık olmadığını onunda etten kemikten bizim gibi bir insan olduğunu gördüm.Onunda bizim gibi zaafları,hataları,günahları,sevapları olması son derece doğal.
Ömrünün büyük bir bölümünü savaşlarda geçirmiş,devrimler yapmış,cumhuriyeti kurmuş ve her ülkenin sahip olmak istediği bir komutan.Bunları gerçekleştirmek için kendi hayatını ve menfaatlerini düşünmemiştir.Parasının hesabını yapan,içki ve sigara içen,aşık olan,ihanete uğrayan,şarkı söyleyen,karanlıkta yatamayan ve belkide gerçekten kalabalıklar içinde yalnız olan bir ******.
Bana göre gerçek "ATATÜRKÇÜLER" onu olduğu gibi kabul eder ve onun yaptıklarını inkar etmez.Bizim için Mustafa Kemal'in yaşamının incelikleri değil,bize bıraktığı emanet önemlidir.Bu emanetle gurur duymalıyız.Biz onu unutmuyoruz,özlüyoruz ve en önemlisi de onu çok seviyoruz!
Rakıyı sigarayı anlatırlar bunları neden anlatmazlar?....