Sabit kanatlı uçak veya kısaca uçak, hava akımının kanatların altında basınç oluşturması yardımı ile havada tutunarak yükselip ilerleyebilen motorlu bir hava taşıtıdır.[1][2] Eski kullanımı tayyare[3] (Arapça kökenli) (bazı ağızlarda teyyare [4]) şeklindedir.
İlk uçuşlarda sadece saatte 20-25 km hıza ulaşabilen uçaklar,1935'lerden sonra yüzlerce km hıza ulaşmaya başladılar . Uçağın havada kat edebildiği mesafe, yani menzil ve çıkabildiği maksimum yükseklik, yani irtifa ilk zamanlarda çok düşüktü. Gelişen teknolojiye paralel olarak menzil yirmi bin km’nin üstüne, irtifa ise on bin metreye kadar çıktı. Bunlara paralel olarak uçakların ağırlığı da süratle arttı. İlk zamanlar kg’la ifâde edilirken artık tonlarla ifade edilmektedir.
Alt bölümün bir başka özelliği ise uçağın kalkmasına ve çalışmasına yardımcı olmasıdır.Pilot uçağı çalıştırdığı an borular yoluyla giden kopustlar uçağın alt sistemine gider ve uçağın çalışmasına ve kalkmasında katkı sağlar.
Yıldız Tipi Motor
Türbin reaktörünün kompresörü